سکوت را دوست می دارند

چرا که مرحم درد است

و اما من

فریاد را دوست می دارم

برایم مرحم درد است

ولی افسوس و صد افسوس

که دردهایم فراوان گشته اند و من

صدایم خفته گردیده

* امیر امیری *

گاهی دنیا با تمام عظمتش

برایم تنگ میشود

آنگاه که دلتنگم

* امیر امیری *

شادی هایمان که هیچ

یادت باشد

که اگر میان تمام دردهای دنیا هم که باشیم

فقط من هستم و تو

فقط من و تو

* امیر امیری *

روزهاست که...

شادم، اما نه آنگونه که باید

خندانم... ازته دل ؛ اما نه آنگونه که خود بخواهم

دوست میدارم، بیش از هر زمان

اما

فریاد می خواهم، بیش از گذشته

و دلیلش بماند میان من و خدای من

اغراق نخواهد بود که اگر بگویم

خسته ام

بیش از همیشه و بیش از هر زمان دیگری

* امیر امیری *

و این روزها

و حتی شبها

جای تمام دردهایم درد میکند

* امیر امیری *

گاهی وقتها دلم چنان می گیرد

که تمام عاشقانه های دنیا هم 

برایم کم است

* امیر امیری *

و اما امروز

باخره بعد 3 روز

بیش از 580 مطلب از وبلاگ پاک شد

نه ثروت تا کنون زائیده مردی

نه قصر و کاخ درمان کرده مردی

برو انسانیت را مشتری باش

قضاوت میشوی با آنچه کردی

گاهی

جای بعضی نبودن ها را

هیچ بودنی پر نمی کند

* امیر امیری *

وقتی واقعیت ها، آدم را فریب بدهند چه کار می شود کرد ؟
روزگاریست که حقیقت هم  لباسی از دروغ بر تن کرده است و راست راست توی خیابان راه می رود
عشق نشسته است کنار خیابان و کلاهی کشیده بر سر دارد گدایی می کند
و مرگ در  قالب دخترکی زیبا ، گلهای رز زرد را می فروشد
زندگی ، در لباس افسری پلیس،  برای ماشین های تمدن در سوت خود میدمد و فرمان ایست میدهد
و اما شاد،

شادی در قالب گنجشک کوچکی ، در سوراخ زیر شیروانی، از ترس گربه خشونت ، قایم شده است
و آدم ها ، همان غورباقه های سرگردان مرداب تنهایی هستند که شاد از شکار مگس های عمرشان، شب تا صبح  غورغور می کنند

و این است واقیت این روزهای ما